سوئیچ مخابراتی چیست؟ | آشنایی با انواع سوئیچ‌های مخابراتی

سوئیچ مخابراتی

پیش از ساخت تلفن ویپ و از زمانی که دستگاه های تلفن اختراع شدند، قابلیت آن را داشتند که اصوات ناشی از صحبت انسان ها را ارسال و دریافت کنند. اما این دستگاه ها از سیستم های مختلفی برخوردار بودند که یکی از این سیستم سوئیچ مخابراتی می باشد. میکروفن و گوشی که از جمله فرستنده های اولیه بودند، به خوبی کار نمی کردند. 

از این رو مخترعان به دنبال آن رفتند تا فرستنده جدید و بهتری تولید نمایند. فرستنده ای که از کارایی بهتری برخوردار باشد. ابتدا تلفن ها تنها برای برقراری ارتباط میان دو دستگاه طراحی شدند. اما پس از ان که تلفن های بیشتری تولید گردید، برقراری ارتباط بین این دستگاه ها در محیط های مختلف احساس شد. 

از این رو در برخی از محیط ها مرکز تلفن به صورت دستی و در برخی محیط های دیگر به وسیله اپراتور ها آغاز به برقراری ارتباط نمودند. در چنین محیطی استفاده از سوئیچ مخابراتی بیش از پیش احساس گردید. اما برای آنکه بدانیم این سوئیچ های مخابرات چه هستند، و کاربرد آنها چیست، بهتر است ابتدا با آنها آشنا شویم. 

انواع سوئیچ مخابرات

سوئیچ مخابراتی چیست؟

سوئیچ ها در مراکز تلفن دستی، پس از آن که اپراتور درخواست برقراری ارتباط توسط مشترکین تلفن می نمود، بین این دو مشترک ارتباط برقرار می نمود. البته سوئیچ مخابراتی این فرایند را با اتصال سیم های دو مشترک به یکدیگر برقرار می نمایند. 

می دانیم که اگر بخواهیم بین دو خط مستقیم تلفن ارتباط برقرار کنیم، نیاز به n(n-1)/2 تعداد سیم ارتباطی خواهیم داشت. اما در صورتی که از یک مرکز تلفن استفاده نماییم، تعداد سیم های مورد نیاز برای تعداد نامحدودی مشتری، به تعداد نامحدودی سیم ارتباطی کاهش خواهد یافت. 

زمانی که تعداد مشترکان تلفن افزایش یافتند، مشکلاتی ممکن است ایجاد شود. که به طور کلی می توانیم برخی از این مشکلات را به نحوه برقراری ارتباط بین دو دستگاه تلفن مرتبط بدانیم. در چنین حالتی به کار گیری یک مرکز مدیریتی که در واقع وظیفه آن برقراری ارتباط بین مشترکین است، امری غیر قابل انکار می باشد. 

معرفی انواع سوئیچ های مخابراتی  

اگر قصد خرید سوئیچ مخابراتی را داشته باشید لازم است با انواع آن آشنا شوید.در دستگاه های مرکز تلفن دستی، زمانی که اپراتوری برای برقراری ارتباط با مشترک دیگر اقدام می نماید، شماره مشترک مقابل در این مرکز شناخته شده، و به وسیله اتصال سیم های دو مشترک می توان اقدام به برقراری ارتباط میان این دو سیم نمود. از جمله انواع سوئیچ مخابراتی که می توانیم برای برقراری ارتباط میان مشترکان بیان نماییم، باید به موارد زیر اشاره کرد. 

انواع سوئیچ مخابراتی

سوئیچ مخابراتی EMD

این نوع سوئیچ های مخابراتی، به صورت اتوماتیک کنترل می شوند. زیرا این سیستم های سوئیچ مخابراتی سلکتورهایی در یک جهت دارند و  همچون سیستم استراگر از سلکتور هایی با دو بازو برخوردار می باشند. از این رو یک بازوی آنها بر روی شماره مشترک مبدا بوده، و زمانی که شماره گرفته می شود، بازوی دوم چرخیده و منجر می شود تا سلکتور به مرحله دوم رود. 

در سیستم های EMD نیز، هر کدام از سلکتور های دارای مدار کنترل سوئیچ مخابراتی مخصوص به خود می باشد. این سوئیچ ها به صورت مجموعه برای یک یا چند مشترک استفاده می شوند. می توان سوئیچ ها را بین 1 تا صفر تقسیم نموده و هر قسمت آن را نیز به 10 قسمت تقسیم نمود. 

زمانی که مشترک A گوشی را برای برقراری ارتباط برمی دارد، جریانی در این خط برقرار می شود، و سوئیچ گوشی برداری را مورد تشخیص قرار می دهد. در چنین حالتی سیم پیچ روی سوئیچ اول حرکت یک بازوی چهار شاخه را منجر می شود، که این سوئیچ دارای دو شاخه برای برقراری اتصال بین خطوط A و Bمی باشد. 

بر روی این سیستم های سوئیچ مخابراتی، دو بازوی دیگر برای کنتور و ارسال زنگ مورد استفاده قرار می گیرد. تصور کنید مرکز تلفن دارای 4 شماره باشد. زمانی که اولین شماره گرفته شود، سوئیچ اولیه اقدام به گرفتن شماره خواهد نمود. با دومین شماره، سوئیچ دوم و به همین ترتیب سوئیچ ها شروع به کار خواهند نمود. 

در صورتی که خط آزادی وجود داشته باشد، اتصال بر روی این خط انجام می شود، و مجددا به حالت صفر باز خواهد گشت. مثلا اگر شماره چهار گرفته شود، اما سوئیچ مخابراتی شماره سوم حرکت کند و شماره آخر را گیرد، در صورت اشغال نبودن مشترک B، زنگی شبیه زنگ A برای B ارسال خواهد شد. که با این روند ارتباط بین این دو خط برقرار خواهد شد. 

کاربرد سوئیچ های مخابراتی

بر روی این دسته از سیستم های EMD، ناظر می تواند به راحتی ارتباط بین دو مشترک را مشخص نماید. یعنی با یافتن سرنخ تمامی مسیر قابلیت مشاهده خواهد بود. بر روی این سیستم، سوئیچ مخابراتی حجیم، گسترده و بسیار بزرگی وجود دارد. مثلا برای ده هزار شماره، نیاز به یک سالن خیلی بزرگ خواهد بود. همچنین این سیستم از دستگاه های مکانیکی پر سرو صدایی نیز برخوردار می باشد. 

در این سیستم ها، تن ها و زنگ های متنوع و ساده ای وجود دارد. زیرا بر روی این سیستم یک یا دو دستگاه تولید زنگ وجود دارد. این دستگاه بیشتر شبیه به الکتروموتورها بوده و تنها قادر به تولید یک نوع بوق می باشد. اما در قسمت های انتهایی دستگاه می توان با رله ها و چرخ دنده های متفاوتی مواجه شود که برامدگی های گوناگونی دارند. 

نحوه کار این سیستم های سوئیچ مخابراتی به این صورت است که، یکی از بازوهای این سیستم به مرکز تلفن وصل می شود. زمانی که نیاز به ارسال صدای زنگ باد، مدار کنترل رله تشخیص داده می شود و به خط وصل می گردد. پس از شروع به کار چرخ دنده، برآمدگی های روی چرخ های به کار افتاده و منجر به قطع و وصل کردن بوق ممتد می شود. این قطع و وصل شدن، بوق صدای زنگ، بوق اشغال، شبه زنگ و غیره به وجود می آورد. 

سوئیچ مخابرات

سوئیچ مخابراتی استراگر

یکی دیگر از انواع سوئیچ مخابراتی، سوئیچ های استراگر می باشند. زمانی که مشترکین افزایش یافتند، برقراری ارتباط دستی با سرعت بالا بین مشترکین با مشکل مواجه شد. از این رو در سال 1888 میلادی، اولین مرکز تلفن های نیمه خودکار که برای برقراری ارتباط نیاز به اپراتور داشتند، تولید گردیدند. 

پس از آن در سال 1889، اولین مرکز تلفن بدون نیاز به تلفنچی توسط آقای استراگر تولید شد. با استفاده از این سیستم می شد در آن زمان تعداد مشترکین بسیاری را به یک مرکز تلفن متصل نموده و مراکز بزرگی به وجود آورد. سیستم های سوئیچ مخابراتی استراگر، سوئیچینگ خود را با استفاده از سلکتور انجام می دادند. 

ساده ترین سلکتوری که می توانیم بیان نماییم یک محور دارد که بر روی آن نیز بازوی اتصال وجود دارد. زمانی که لازم باشد، این سیستم چرخش مکانیکی ایجاد نموده، و کنتاکت های بسیاری بر روی یک نیم دایره به دور محور قرار می گیرند. با این فرایند تلفن A قادر است به مشترکان بسیاری متصل شود. کافیست شماره تلفن مورد نظر انتخاب شود. 

در صورتی که کنتاکتهای سلکتور را به جای ده تلفن، به ده سلکتور دیگر متصل نمایید، می توانید مشترک A را به بیش از صد مشترک متصل کنید. در چنین حالتی برای آن که مشترک A به یکی از این صد خطوط مشترک متصل گردد، لازم است دو سلکتور اقدام به حرکت نمایند. 

به این مرکز تلفن، مرکز تلفن 2 مرحله ای نیز اطلاق می شود. می توان با استفاده از آن صد تلفن را شوئیچ نموده، و به یکدیگر وصل کرد. در یک سیستم سوئیچ مخابراتی پیچیده تر، لازم است از سه مرحله سوئیچینگ یک سلکتور در مرحله اول، ده سلکتور در مرحله دوم، و صد سلکتور در مرحله سوم استفاده نمود تا قادر به برقراری ارتباط بین هزاران دستگاه تلفن بود. علاوه بر آن می توان با چهار مرحله ای نمودن سوئیچ مخابراتی، مرکز تلفن ده هزار شماره ای نیز به وجود آورد. 

سوئیچ ارتباطی مخابرات

سوئیچ مخابراتی هایسوئیب کراس پوینت XP ( تقاطع نقطه ای ):

این نوع سوئیچ های مخابراتی، دارای کنترل مشترک می باشند. نیاز به چند رله دارند و با گرفتن شماره رله ها می توان زنجیره ای از رله ها جهت اتصال  دو مشترک به یکدیگر ایجاد نمود. ایراد این سیستم ها در حجم بالای آنها می باشد. 

زمانی که رله ها در تقاطع مسیرها بسته می شوند، مشترکین می توانند با یکدیگر به خوبی ارتباط برقرار کنند. به این فرایند ماتریس رله ای گفته می شود که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر ماتریسها، می توان مشترکان زیادی را سوئیچ نمود. 

ماتریس های کوچک و اتصال آنها به ماتریس های دیگر، از کنترل متمرکز جلوگیری نموده و تعداد مدارهای کنترل را کاهش می دهند.

سوئیچ مخابراتی کراس بار XB ( تقاطع میله ای ):

این سوئیچ ها به صورت اتوماتیک کنترل شده، و به سوئیچ های استراگر شباهت زیادی دارند. تمامی دستور کارهای این سوئیچ ها از یک کنترل مرکزی می باشد. از سوی دیگر نیز شماره مشترکین از تقاطع میله ها به وجود می آید. 

سوئیچ های مخابراتی جدید

 سوئیچ دیجیتال:

پیشرفت در تولید IC های دیجیتالی در کنار مبدل های آنالوگ، استفاده از سوئیچ های دیجیتالی را عملی نمود. به گونه ای که این سوئیچ ها موفق شدند جایگزینی مناسب برای سیستم های سوئیچ مخابراتی گردند. حتی امروزه در تمامی مراکز تلفن، از سوئیچ مخابراتی دیجیتال استفاده می شود. 

سوئیچ الکترونیک:

استفاده از قطعات الکترونیکی در دهه شصت میلادی، منجر شد تا دیود و ترانزیستور ها برای سوئیچ های مرکز تلفن ساخته شوند. پس از آن مرکز تلفن الکترونیکی آغاز به کار کرد و قسمت های کنترلی آن بیشتر به صورت متمرکز بود. 

این سیستم ها با استفاده از برنامه هایی که بر روی کامپیوتر ذخیره شده بودند، موفق شدند شماره های گرفته را شناسایی نمایند. پس از آن نیز میان مشترکین ارتباط برقرار کنند.